Zorgarchitectuur: een krachtig instrument voor een aangename omgeving

In hoeverre een gebouw kan bijdragen aan genezing is moeilijk te meten. Maar in onze visie en ervaring kan de ruimtelijke omgeving wel degelijk bijdragen aan de gezondheid van haar gebruikers. Zorggebouwen zijn voorheen vaak werelden geweest waar de nadruk vooral lag op functionaliteit, veelal gedacht vanuit de behandelaar en het proces en niet vanuit de patiënt of bewoner. Nieuwe zorggebouwen moeten natuurlijk een maximaal effectieve werkomgeving ondersteunen en een hoogwaardige techniek en infrastructuur bieden, maar wij vinden dat de bewoner of patiënt centraal moet staan. In onze visie kan architectuur een krachtig instrument zijn voor een bijdrage aan een aangenaam verblijf, misschien wel aan genezing en ontwikkeling.
 1

Er moet een goede balans zijn tussen een gevoel van rust, veiligheid en geborgenheid enerzijds en de prikkeling, de uitdaging anderzijds. Een goede ruimtestructuur met een logische routing, overzicht en uitzicht, voldoende bewegings- en afleidingsoppervlak, ruimte voor privacy en juist ook ontmoeting en zicht op of toegang tot de natuur. Een omgeving waar goed is gekeken naar het effect van de ruimten op de beleving van de patiënt. Een omgeving waarbij de patiënt zelf de gelegenheid heeft keuzes te maken en waarbij de mensen waar je van houdt nabij kunnen zijn. Bij woon/zorggebouwen zijn zelfredzaamheid en de stimulans om langer zelfstandig te kunnen blijven functioneren essentieel. ‘Ontwerpgereedschappen’ als ruimtelijkheid, routing, uitzicht, daglicht, natuurlijke materialen, zichtlijnen (ook vanuit het kind en vanuit liggende houding), vormentaal, kleur, textuur, geur en geluid zijn ingrediënten om te komen tot een aangenaam zorggebouw.

 2

 3

 4