Zorgvuldig ontworpen inbreiding laat gebouwen weer ademen

Het huidige onderkomen van het Christelijk Gymnasium aan de Koningsbergerstraat in de Utrechtse wijk Lombok, werd in de jaren ‘50 door Hermann Friedrich Mertens ontworpen als scholengemeenschap. In 1962 ontwierp dezelfde architect een elegante uitbreiding, hoog op haar poten, de ‘padden­stoel’, die met het hoofdgebouw verbonden werd middels een luchtbrug. In de jaren ‘70 is het gebouw verder uitge­breid onder de ‘paddenstoel’ en is deze met het hoofdge­bouw verbonden middels een verbindende gang.

DP6 ontwierp een zeer zorgvuldig ingepaste inbreiding die de school de gewenste lichte, open leeromgeving geeft en tegelijkertijd de bestaande monumentale gebouwen weer laat ademen. In de jaren ‘70 gebouwde uitbreidingen werden afgebroken en de ruimte tussen de gebouwen en onder het kleine volume werd uitgegraven. In die ruimte werd de twee verdiepingen hoge inbreiding gerealiseerd. Antraciet van kleur, zodat deze wegvalt in de schaduw onder en achter de ‘paddenstoel’ waardoor deze weer de volle aandacht krijgt.

Alhoewel het bouwdeel uit 1962 visueel los lijkt te staan, maakt deze aan de binnenkant integraal onderdeel uit van de nieuwe open leeromgeving. Deze leeromgeving heeft een grote ruimtelijkheid door de volledig transparante wanden in de klaslokalen die in een ring om de vide liggen. Daglicht treedt hier binnen via de buitengevel en het daklicht langs de bestaande buitengevel. Het daklicht accentueert tevens de scheiding tussen oud- en nieuwbouw. Het lamellen pla­fond en de bakstenen buitengevel (met mozaiek kunstwerk) die nu binnengevel is geworden, brengt warmte in de trans­parante omgeving. Op de verdieping zijn er twee toegangen tot het bestaande hoofdgebouw, waardoor er een organische looproute ontstaat, via de aula aldaar.