Uitbreiding voegt zich als vanzelfsprekend in monumentaal onderwijsgebouw

Het monumentale Wiebengacomplex stamt uit 1922 en is ontworpen door Jan Gerko Wiebenga. Het gebouw geldt als een vroeg voorbeeld van het Nieuwe Bouwen in Nederland. Het voor die tijd innovatieve skelet van gewapend beton maakte een vrije indeling van de plattegrond en transparante gevels mogelijk. Vandaag de dag zijn in het gebouw de Academies voor Gezondheidsstudies en de Verpleegkunde van de Hanzehogeschool gehuisvest. De klimatologische omstandigheden van het gebouw lieten zeer te wensen over en de functies waren versnipperd geraakt over vele kamertjes in lange doodlopende vleugels. De renovatie van het bestaande gebouw en een flexibel indeelbare uitbreiding naar ontwerp van DP6 architectuurstudio en BiermanHenket architecten bracht hierin verandering.

De uitbreiding stimuleert het samenwerken in ’skills labs’ op een centrale plek in het complex. Het nieuwe hart creëert korte lijnen naar de werkomgevingen in de bestaande vleugels en nodigt uit tot ontmoeting en samenwerking. De uitbreiding voegt zich op vanzelfsprekende wijze in het ontwerp van Wiebenga: parallelle lijnen van symmetrische bouwvolumes, gegroepeerd rond een centrale as.

In het bestaande gebouw zijn de logistieke structuur en het binnenklimaat verbeterd en is een gedifferentieerde aanpak gevolgd, variërend van ‘niets doen’ tot ingrijpende functiewijzigingen en hoog niveau restauratie. 

De nieuwbouw is één van de eerste aardbevingsbestendige gebouwen in Nederland. Betonnen kolommen en stalen ’slender walls’ bieden een sterke, maar flexibele constructie. De composiet gevel kan sterke vervormingen opnemen. De modulaire gevel biedt een flexibele envelop voor het steeds veranderende onderwijsprogramma waarbij de indeling verwijst naar de bestaande gevels. Het gebruik van geprefabriceerde elementen zorgt ervoor dat er snel en schoon gebouwd kon worden, waardoor het onderwijs tijdens de uitvoering door kon door gaan.